De eerste twee ronden hadden wij laten zien dat de voorspellende waarde van ratings beperkt is. Maar resultaten behaald in het verleden zijn geen gerantie voor de toekomst en dus moesten we ook tegen De Juiste -Z-, op papier de zwaktste tegenstander dit seizoen, er vol tegenaan. Het doel was twee matchpunten binnen te halen en zodoende klassebehoud zo goed als veilig te stellen. Op het eerste gezicht misschien een vreemde gedachte als je koploper bent, maar met alleen nog sterkere tegenstanders op het programma wel zo logisch. Op basis van de opstellingen zou het een spannende wedstrijd moeten worden. En dat werd het ook.

Ik (2,w) had de opening wat slapjes gespeeld zodat de stelling al snel gelijk was. Ik zag echter kansen op de damevleugel en toen zwart niets deed tegen een klassieke minderheidsaanval en ik daardoor een pion ging winnen, staakte de zwartspeler tot mijn verbazing de strijd. Rijkelijk vroeg naar mijn smaak (en ook naar die van Fritz), maar voor het team was dit natuurlijk een mooie binnenkomer. 1-0.

Marcel van Haren (1,z) had zijn dag niet en dan gaat het niet altijd zoals je zou willen:

11. ... Pbd7? (na 11. ... 0-0 is er niets aan de hand) 12. e5! dxe5?! (nu gaat de f-lijn open; het belang daarvan blijkt even later) 13. fxe5 Pd5? (verliest op slag, maar 13. ... Pc5 14. exf6 Lxf6 is ook uitzichtloos) 14. Pxe6 (nu is terugslaan door de open f-lijn taboe: 14. ... fxe6 15. Dh5+ g6 16. Lxg6 hxg6 17. Dxg6 mat) Db6 15. Pxg7+ Kd8 16. Pe4 (nog sterker is 16. Txf7) en Marcel hield het terecht voor gezien. 1-1.

In de partij van John Heuts (5,z) werd het evenwicht niet verbroken. In de eindstelling stond John wel iets beter, maar het zou riskant zijn geweest om op winst te spelen. 1½-1½.

Leon de Vries (4,w) speelde de spectaculairste partij van de dag. Na op de 10e zet een simpele pionwinst te hebben gemist, offerde hij een paar zetten later juist zelf een pion voor actief spel:

14. g3 (beter is 14. Pfxd5 Pxd5 15. Lh7+ Kh8 16. Td1 en wit krijgt de pion terug met gelijk spel) Le6 15. Tfe1 Pg4? 16. Lh7+ (nog sterker is 16. Tad1 en zwart heeft al niet beter dan 16. ... Dxf2+ 17. Dxf2 Pxf2 18. Kxf2) Kh8 17. Txe6! g5? (de beslissende fout: na 17. .. fxe6 18. Pg6+ Kxh7 19. Pxf8+ Kh8 20. Pxe6 staat wit wel beter, maar nog lang niet gewonnen) 18. Txe7 gxf4 19. Lf5 fxg3 20. hxg3 gxf4 21. Td1 Pf3+ 22. Kg2 Ph4+ 23. gxh4 Tg8 24. Kf1 Dxh4 25. Pxd5 Dh1 26. Ke2 Dh5+ 27. Kd2 Dg5+ 28. f4! en zwart zag de zinloosheid van de situatie in. 2½-1½.

Bij Theo Pluymen (3,z) ging de strijd vrijwel de hele tijd gelijk op. Na de dameruil bood het overblijvende materiaal ondanks een pluspion onvoldoende perspectief om door te spelen. 3-2.

Richard Orbons (6,w) kreeg nog voor de opening goed en wel voorbij was pardoes een stuk cadeau. Het duurde nog even voordat de vis op het droge was getrokken, maar het punt kwam niet meer in gevaar. 4-2 en het eerste matchpunt. One down, one to go.

Max Mannheims (8,w) had in het middenspel een goede zet gemist en was daarna in grote problemen gekomen. Maar toen de zwartspeler een paar keer de beste voortzetting miste, kon Max zich aan de druk te ontworstelen. In het toreneindspel werd uiteindelijk de vrede getekend. 4½-2½ en het tweede matchpunt. Mission accomplished!

René Chappin (7,z) werd na de opening helemaal overspeeld. Maar als je opgeeft, kun je niet winnen zou Johan Cruijf ongetwijfeld hebben gezegd. En dus speelde René door en offerde in arren moede een kwaliteit voor vage kansen. Die werden opeens heel wat minder vaag toen wit tot verbijstering van de toeschouwers blunderde:

52. Df1?? (winnend is uiteraard 52. Kh2) en René pakte het cadeautje met 52. ... Dxf1+ 52. Kxf1 Pg4+ gretig uit. Daarmee werd de eindstand bepaald op 5½-2½ en werden wij zelfs alleen koploper in 4I met een half bordpunt voorsprong op titelfavoriet Eindhoven 2.