Het begon al een tijd geleden toen duidelijk was dat een aantal spelers moesten afzeggen voor deze ronde, maar dit aantal liep alleen maar op tot uiteindelijk helaas 5 vaste spelers niet konden meespelen: Henk, Paul en onze drie jonge Duitse spelers Laurin, Borna en Fatih. Gelukkig kon onze vaste invaller Benjamin wel, maar dan nog hadden we drie extra invallers uit andere teams nodig. Het was al snel duidelijk dat Ynze zou invallen maar er werd heel wat heen en weer ge-appt tussen de teamleiders voor we onze acht man compleet hadden.

Ook onze gewone thuislocaties in Stein of Klimmen waren niet beschikbaar en voor de gelegenheid weken we uit naar Hulsberg, in café “op de trepkes”, waar we met alle vijf de Zuid-Limburgse team “thuis” speelden.

We waren gemiddeld bijna 90 ratingpunten zwakker dan onze tegenstrevers, ’t Pionneke uit Roermond. Alleen Ruud en Jack hadden een ietsjes hogere rating, op de andere borden waren we de underdog.

Er kwamen eerst 2 snelle remises. Benjamin (met zwart op bord 3) had een moeilijke strategische stelling waarin hij toch steeds ietsjes minder stond. Echter plots verzwakte wit zijn centrumpionnen om wel een sterke pion op f6 te krijgen maar deed het niet helemaal goed. Benjamin won een pion en bood remise aan, wellicht omdat de dreiging rond zijn koning door de pion op f6 er gevaarlijk uitzag. Wit nam het blij aan want de dreigingen konden relatief makkelijk gepareerd worden. Bij Luc (wit op bord 2) dachten beide spelers lang na, eerst zwart die verrast was door de variant, daarna wit om voordeel te zoeken. Daarbij werd een goede mogelijkheid gemist maar na 15 zetten stond het gelijk en werd remise overeengekomen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat als iemand nog kansen had het wel wit was, maar ik zou wellicht de volgende zet een blunder gedaan hebben, die we ook in de analyse niet ontdekt hadden (wel thuis met de computer). Stand 1-1.

Sander (met zwart op bord 1) stond ietsjes minder na de opening maar het was geen groot probleem en met goed spel kreeg hij de volgende pionnenstructuur: wit met de volgende pionnen op de witte velden d5, c4, b3 a4 tegen zwart met de volgende pionnen op de zwarte velden c5,b6, a7 en e5,f6 met een sterk blokkerend paard op d6 waardoor hij ietsjes beter stond. Wit vroeg remise en na enige overweging nam Sander aan. Toch tegen een hele sterke speler en er stonden nog alle zware stukken op het bord waardoor enige break met de pionnen ook heel riskant zou zijn. Dus de eerste 3 borden remise 1,5-1,5. Intussen stond Ynze heel goed maar alle andere partijen leken op zijn minst een beetje verdacht voor ons.

Jack (met zwart op bord 7) had het gewone kleine zwart-nadeeltje maar liet zijn centrumpionnen vooruit lokken en kwam toen toch wat in moeilijkheden en verloor zelfs een pion. Toen wit echter onnodig het centrum stabiliseerde, zag het er al iets beter uit. Het zou in elk geval moeilijker worden het pionvoordeel voor wit te realiseren. Toen zwart wat tegenspel kreeg op de damevleugel bood wit snel remise aan wat Jack met een pion achter niet kon weigeren, het tegenspel was zeker geen pion waard. Ynze (bord 4 met wit) speelde riskant en de tactische verwikkelingen met onveilige koningen waren moeilijk te overzien. Zwart deed het in elk geval niet goed genoeg en Ynze kon de stelling enigszins stabiliseren met wat voordeel. Toen de zwarte koning na een schaakje op de e-lijn het verkeerde veld koos kreeg Ynze een serieuze aanval wat hem al snel damewinst tegen twee lopers opleverde. Het was gewonnen maar nog niet makkelijk, echter Ynze speelde het bekwaam uit. Stand 3-2 voor ons, maar de drie andere stellingen zagen er hoe langer hoe meer verdacht uit.

Marcel (met zwart op bord 5) stond na de opening wat slechter maar het probleem was dat het witte voordeel stilaan steeds toenam: wit had meer ruimte op de damevleugel en de zwarte stukken stonden gedrongen. Toen Marcel op zet 14 het verkeerde paard naar het centrum speelde kreeg wit een monsterpaard op d6 en zwart had een zwakke pion op d5, die hij uiteindelijk verloor. Marcel verdedigde deze fase goed en kon afwikkelen naar een viertoreneindspel met 1 pion minder. Maar wits c-pion zou een vrijpion worden en dat bleek te veel om uiteindelijk te houden. Stand 3-3 maar het zag er nog steeds slecht uit.

John (wit op bord 8) kreeg het stilaan moeilijk, verloor uiteindelijk een pion en bovendien zwart had de controle over de open h-lijn. Er ontstond tenslotte een paardeindspel met pion achter maar ook heel passief paard op h1 dat niet kon spelen zonder geruild te worden. Er was geen houden meer aan. Stand 3-4.

Ruud (met wit op bord 6) kreeg een klein voordeeltje door een mooi centrum. Zwart blies dit centrum op met pion zetten en in deze fase deed Ruud het niet geheel nauwkeurig. Het centrum was volledig weg en de zwarte stukken stonden duidelijk actiever. Door initiatief op de damevleugel won zwart een pion maar nu was het eindspel loper en toren (Ruud) tegen loper en paard (zwart) toch niet zondermeer te winnen. Spijtig dat remise voor de zwartspeler genoeg was om de wedstrijd te winnen. Ruud speelde goed en won de pion terug maar de resterende stelling was niet te winnen voor Ruud (eerder zwart had nog wat) en Ruud berustte in remise toen zijn tegenstander dat aanbood. Eindstand 3,5-4,5 verloren.

Conclusie: Marcel en John hadden het deze ronde moeilijk tegen overwicht in rating. Ruud en Jack konden hun lichte ratingoverwicht niet in winstpunten omzetten en moesten vechten voor remise, wel met succes. Ynze speelde een riskante maar sterke partij en gaf ons enige winstpunt. Op de eerste 3 borden waren remises tegen sterke tegenstanders op zich prima uitslagen, maar alle drie stonden mogelijk ietsjes beter, vooral Benjamin op het einde, en mogelijk hadden we daar uiteindelijk wat meer moeten proberen, wel met alle risico’s van dien.