Vol goede moed gingen we voor de 6e ronde KNSB op weg naar Spijkenisse. We stonden immers bovenaan in de 1e klasse B en Spijkenisse 1 had alle wedstrijden tot nu toe verloren. Maar kadootjes worden niet gegeven in de 1e klasse KNSB, zoals deze middag duidelijk zou worden...

Nadat de ludieke opmerkingen over het wel of niet handen schudden voor de wedstrijd i.v.m. het Coronavirus waren verstomd, werd al snel duidelijk dat het geen gemakkelijke middag zou gaan worden. Toen ik na een paar uur een rondje langs de borden maakte stond alleen Fabian prettig, op de andere borden stonden we hooguit gelijk of slechter. Dezelfde gezichtsuitdrukking zag ik ook bij verschillende andere teamgenoten. Als dat maar goed gaat aflopen...

Als eerste moest ikzelf capituleren. Ik pakte een pionnetje op b2, dat giftiger bleek dan ik vooraf vermoedde. Ik kwam alleen nog maar aan verdedigen toe en zelfs dat was niet genoeg. Mijn tegenstandster maakte geen fout en speelde het keurig uit: 1-0 voor Spijkenisse. Gelukkig trok Oscar niet lang daarna de stand weer gelijk door gebruik te maken van de kwetsbare koning van zijn tegenstander: 1-1.

Fabian had de hele wedstrijd beter gestaan, maar zag zijn stelling steeds onduidelijker worden. Na ongeveer 30 zetten had hij een kwaliteit minder, maar wel een paar pionnen als compensatie. Toen zijn tegenstander in de tijdnoodfase een fout maakte was het echter meteen gedaan: 1-2 voor ZL1.

Een tegenvaller was de nederlaag van Jozef. In een supercomplexe stelling, waarin Jozef zich normaliter als een vis in het water voelt, ging echter iets fout: 2-2. Ook Daniel had een complexe stelling, maar overzag de gevolgen beter dan zijn tegenstander en won: een 2-3 voorsprong.

Toch hielden we daarna ons hart vast: Christian had in een goede stelling geblunderd en ging verliezen. En ook Gino verkeek zich op de stelling waar zijn tegenstander handig gebruik van maakte. De voorsprong verdween als sneeuw voor de zon en we stonden ineens weer achter: 4-3 voor Spijkenisse. Nu stonden we op de overige borden allemaal wel iets beter, maar of het genoeg was voor winst?

Allereerst deed Lennert een verwoede poging om te winnen. Hij probeerde zoveel mogelijk stukken op het bord te houden om niet in een remisestelling terecht te komen en leek daar aanvankelijk in te slagen. Uiteindelijk kwam er een paardeindspel op het bord waarin Lennert 3 pionnen had en zijn tegenstander 2 pionnen. Het bleek helaas niet voldoende en Lennert moest berusten in remise. Gelukkig wist Stefan wel te winnen van zijn jeugdige tegenstander (11 jaar!) die overigens uitstekend partij gaf: 4,5-4,5.

Als laatste was Rob nog bezig. Hij kwam uiteindelijk in een eindspel met een pion meer terecht, maar zijn tegenstander had actief tegenspel. Rob probeerde nog lang er doorheen te komen, maar moest uiteindelijk berusten in remise: eindstand 5-5. Daar had ik na een paar uur spelen voor getekend, maar aan de andere kant heeft er op diverse borden ook meer ingezeten. Het is echter wat het is: Spijkenisse heeft prima partij gegeven en wij hebben de kansen die we kregen niet benut. We staan dan ook weer met beide benen op de grond. Even kampioen worden is er niet bij. Daarvoor zijn de verschillen simpelweg te klein in deze klasse.