Het was zondag 29 mei: een mooie, zonnige middag. V4 had zich verzameld voor het binnenvaartmuseum in Maasbracht, maar kwam tot een interessante ontdekking: de tegenstander had besloten om van te voren niet even te checken of ze uit of thuis moesten spelen en waren dus vrolijk afgereisd naar het prachtige Klimmen. Er was contact tussen de teamleiders, en uiteindelijk besloot het genereuze V4 om toch weer richting Klimmen te reizen. Om ongeveer kwart voor twee kon er dan toch eindelijk geschaakt worden… grotendeels dan.

De tegenstander had van tevoren gehoord dat een van hen tegen Justin van Wijk moest spelen. Zwaar geïntimideerd door diens reputatie koos de tegenstander ervoor om niet op te komen dagen.

Willem Gommer had ook volledig ingezet op intimidatie. Op bord 3 tegen Wim Berden verscheen hij in zijn hockey tenue, met stick en al. Na een vlotte opening kwam er een paardvorkje tevoorschijn waardoor Willem een kwaliteit zou winnen. De tegenstander gaf wijselijk op.

Ties Dumont, die de schrijver van dit verslag heeft verzocht om te vermelden dat hij een TPR van bijna 2000 heeft, had er ditmaal lekker veel zin in op bord 1: normaal een van de traagsten, maar vandaag als 2de klaar. Een scherpe opening zorgde al voor een pionwinst, maar al snel werd ruimtevoordeel omgezet in stukwinst! De tegenstanders van vandaag waren geen fan van licht verloren stellingen doorspelen, dus ook Gerrit de Wit gaf toen op.

Olaf de Koning houdt niet van opgeven, en terecht! Op bord 5 tegen Rob Jongbloed stond hij eigenlijk verloren: 3 centrumvrijpionnen, daar kan je bar weinig tegen doen. Toch weigerde hij op te geven en zijn doorzettingsvermogen werd uitbetaald. Zijn tegenstander blunderde zijn toren op een uitermate sympathieke wijze. Dit leek eigenlijk een remisepartij te worden, gezien de positie van de drie centrumvrijpionnen, maar daar had de tegenstander geen boodschap aan: lekker doorblunderen is het devies! Weg met die pionnen! En Olaf is de beroerdste niet: hij maakte er gaarne gebruik van, waarna zijn tegenstander opgaf.

Kort daarna werd er op de andere borden remise besloten. Nadia Divincenzo had zich op bord 4 kranig verweerd en kwam uiteindelijk uit op een klassieke remisestelling. De teamleider ontving tussentijds nog een compliment over het uitstekende spel van Nadia van tegenstander Wil Lindelauf.

De partij van Bob Vonken tegen Peter Simonis op bord 2 eindigde ook in remise, al was deze partij tenenkrommend saai. Zelfs op het moment van de remise was er nauwelijks een stuk op de helft van de tegenstander beland, alles stond dicht en het publiek viel in slaap. Veel meer kan ik helaas niet melden over deze partij, want het deed gewoon pijn aan de ogen, hoe stervenssaai deze partij was. Maar goed, een half punt is een half punt.

Eindresultaat: 5-1 voor V4. Een terecht resultaat, een goed resultaat. V4 eindigt op een mooie derde plaats in de tweede klasse. Dit was tevens de laatste wedstrijd voor legendarische teamleider Willem Gommer en sterspeler Nadia Divincenzo. Zij verhuizen voor hun studies naar vergelegen oorden en zullen dus afscheid nemen van SV Voerendaal.

Ga naar boven
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com