Auteur: Eric Jan Morren

Afgelopen zondag trad Voerendaal 4 aan tegen het ooit eens zo machtige Hoensbroek Max Euwe.
Deze vereniging heeft het de laatste jaren erg moeilijk maar gelukkig lijkt het lek boven en kijken ze weer voorruit. Graag spelen ze volgend jaar weer in de Promotieklasse, waar ook wij vorig jaar nog mochten acteren. Bert Bomhoff had ons netjes bericht dat wij in Cafe Hofland mochten spelen. Echter om 12 uur 55 belt John Heuts mij met de mededeling er is niemand hier. Vlug naar huis gebeld voor de check, ja het klopt toch. Dan gaan we maar op zoek naar de juiste locatie. Gelukkig nam Peter Bruls de telefoon nog op en zo kwamen op de juiste locatie, een mooi cafe in een sporthal. Dit zag er veelbelovend uit.

Dan de wedstrijd, die dus een half uurtje later begon dan gepland. We speelden met de volgende achttallen:
Peter Bruls – Roger Hunen
Leo Maessen – Eric Jan Morren
Theo Pluymen – Bert Bomhoff
John Lafleur – John Heuts
Paul van Kerkhof – Tim Schulteis
Max Manheims – Bert Smeets
Ger Hahn – Richard Weijnans
John Corvers – Frans Lippertz
Op papier leek Hoensbroek wat sterker, een kleine nederlaag zou ok zijn dacht ik nog.

Het begon deze middag allemaal erg gemoedelijk. Leo ging koffie en thee halen en voordat we echt begonnen waren de meeste al bij zet tien. Na Leo’s wilde opening (a2-a3) ging ik een kijkje nemen langs de borden. Roger leek OK, Bert Bomhoff vond 8 pionnen teveel, met 7 kan je ook spelen en gaf Theo een kleine rakker kado. John had een echte Heuts stelling dat komt vast wel goed. Tim begon al met een wild west partij en Bert was rustig qua stelling. Richard gunde de tegenstander een extra stuk en begon met 3 tegen 4 kleine stukken lekker te knokken. Tot slot onze Frans, die was bezig een mooie stelling op te bouwen.
Als eerste was Bert Smeets klaar, ik geloof dat ik bij zet 7 was. De stelling was gelijk en saai en dat maakte het Remise. 1 minuut later was ik opeens bij zet 15 en waren de paarden en lopers afgeruild.
Leo is aan zet en samen lopen we een beetje rond, onze uitslag is ook wel bekend denken we beide. Peter speelde net als Eric Jan ruilen die hap en we maken er remise van. Zo gebeurde het ook, Roger en Leo namen de halve puntjes aan en de tussenstand was 1,5 tegen 1,5. Soms vraag ik mijzelf weleens af waarom ik nog schaak, daar was deze wedstrijd weer letterlijk het bewijs van. Afbraakschaak eerste klas en na 15 zetjes met een bijna ontploft hoofd weer naar de bar. Nee dan kan je beter een voorbeeld nemen aan Tim. Leuke open stelling en plots een stukoffer welke niet genomen mag worden vanwege mat. Vervolgens een zet later het tweede stukoffer wat ook niet aangenomen mag worden wegens mat. Helaas voor Paul, hij kan niet anders dan nemen of de vlag strijken. Hij deed het laatste, een prima partij van Tim.
Richards knokken bleek tevergeefs, Ger knoopte Richard vakkundig op, en het was weer gelijk.
Toch hadden we het gevoel dat we konden winnen, John had een prettige drukstelling en Bert vond dat Theo nu lang genoeg met een extra rakker had gespeeld en snoepte er eentje vanaf. Hij hield er ook een prettige stelling aan over. Frans begon echter te sputteren en het vervolg werd er niet beter op, hij boette een kwaliteit in en moest gaan keepen.
John en collega John hadden en leuke pot waarin er tegenovergesteld werd gerokeerd. Dit levert meestal aanvallen aan beide kanten op. Echter waar onze John doordrukte daar Liet Hoensbroek John het achterwege. Dit werd hem fataal en zo won John keurig zijn Partij. Frans redde het niet tegen de andere John van Hoensbroek en zo werd het 3,5 tegen 3,5 en kon Bert de match beslissen. Helaas deed hij dit niet en werd het remise, nog steeds een puik resultaat van Bert.
Zo werd het 4-4 en kwam Hoensbroek weg met een blauw oog.