Auteur: Sander Bachaus
Afgelopen zaterdag werd er in Asten gespeeld tegen de combinatie. Ons team had een gemiddelde rating van 1986, maar toch kregen wij de overwinning niet over de streep getrokken. De combinatie had ondanks twee invallers van 1590 toch nog een gemiddelde rating van 1915. De opstelling was aanvallend en op de eerste 4 borden hadden wij een overwicht van gemiddeld 185 punten per bord. De combinatie had een tactische opstelling gekozen met hoge ratings aan bord 6-7-8.
Op bord 1 speelde onze ervaren Jan tegen de ervaren Stefan Rooijakkers. De eerste partij van het jaar won hij nog van FM Simenon en sindsdien zijn de verwachtingen dus huizenhoog. Met wit kwam zijn befaamde, bijzonder ambitieuze opstelling op het bord: d4, e3, Lf4, Pf3, h3 (stel zwart speelt Ph5 dan kan de loper terug naar h2). Hij speelde niet ‘’a la Jobava’’ en zwart vergaloppeerde zich niet op de Surinaamse zetjes van Jan. Zwart verhoogde langzaam de druk.
Als Guus en ik deze koningsstelling onder de loep nemen kunnen we concluderen dat er weinig toekomst is. Helaas werden onze vermoedens bevestigd. Een stomme b-pion gaf de doorslag. 0-1.
Op bord twee speelde Ger met zwart tegen Gerard van den Berg. Een scherpe gelijkwaardige strijd begon al op de 2e zet: 1. d4 f5 2. Dd3 e6 3: e4.
De agressiviteit is niet meer normaal. Nadat Ger rokeerde in de richting van wits stukken wist Ger-ard uit welk hout de Gers gesneden waren. Van horen zeggen bleef het ingewikkeld, totdat Gerard plotsklaps door de tijd ging. Goed van Ger, goed voor Voerendaal, maar minder goed voor Gerard en minder goed voor de Combinatie.
Op bord 3 speelt onze topper Paul Stuemer met wit tegen John Loomans. Hij wint tegenwoordig bijna alles op zijn gemak. Schuift eindspelen rustig uit en domineert vanuit de opening door het hele middenspel. Ook nu zag het er goed uit met dominantie op de b en d-lijn. Zelf had ik het erg druk en toen ik weer in de gelegenheid kwam om te kijken stond er een eindspel op het bord. Dit werd niet zo scherp gespeeld door Paul en van horen zeggen was de rest ook niet “Pauls”. Toren + koning vs loper + koning = ½ - ½ .
Op bord 4 speelde Hans met zwart. Hij speelde tegen gevaarlijke invaller Embert Berkers. Een zwarte Hollandse stenen muur werd steeds verder op de koningsvleugel verplaatst. Een paar witte stukken communiceerden naar Hans dat ze lekker stonden en dat ze pas capituleerden als ze van de eerste rij werden geduwd of mat werden gezet. De kleine stukken gingen eraf, de h-lijn werd geopend en Hans kwam met grof geschut over de h-lijn en door het centrum. Dit laatste bleek wit fataal te worden. Met mat in een paar zetten op het bord toverde Embert zijn laatste truc uit de hoge hoed. Hans, met 440 ratingpunten meer, werd vakkundig in slaap gehypnotiseerd. Pas bij het toverwoord “vlag” speelde hij de winnende, maar helaas pas 38e zet. Het duurde een paar seconden voordat onze schaakmachine het besef kreeg. Duur verlies. 0-1. Zoals zijn onofficiële leraar Aagaard zei: We always say, one day we will laugh at this. I always try to make sure that this one day, is today.
Bord 5 werd bezet door Guus. Hij speelde tegen de tweede invaller (Huub Sparidans) en gelukkig liep dit beter voor ons af. De witte troepen werden professioneel naar voren geschoven. De zwarte stukken moesten nu snel een beroep doen op de negende rij. Die bestaat helaas niet. 1-0.
Bord 6: Marcel tegen topper Bob Jansen. Hij kreeg met zwart een tricky Trompovsky te verduren. Een opening tegen krijgen die Carlsen ook speelde op 11 november jl. in zijn eerste wk-wedstrijd is natuurlijk niet niks. Waarschijnlijk heeft Marcel de voorbereiding samen met Karjakin beleefd, want hij speelde de opening goed. Er werd zelfs een pion gewonnen en nu was het zaak om deze extra over te houden en in het eindspel ermee naar de overkant te lopen. Dit bleek niet zo makkelijk te zijn tegen ene 2212 geratede heer Jansen. De koning stond in het midden, maar lang leek dit geen probleem te zijn. In tijdnood deed Marcel volgens hemzelf een paar matige zetjes. Wit dook er gretig bovenop. Net zoals Marcel normaal gesproken. Een koekje van eigen deeg. Capitulatie. 1-0.
Op bord zeven en acht zaten twee leden van de familie Swinkels. Naar het schijnt zou eigenlijk GM Robin Swinkels meedoen, maar toen hij hoorde dat hij met zwart tegen John Heuts moest spelen werd Maurice opgeofferd. Aangezien Maurice toch niks had te verliezen tegen onze John, speelde hij het dubieuze, maar tricky: c4, Pf6, d4, e5. Dit werd beantwoord met e3 om rare fratsen te vermijden. Na het nog meer dubieuze Le6 (zie diagram) is ongeveer iedere zet goed.
John speelt hier c5 met het idee om de witveldige loper tot nog een zet te dwingen (nu kijkt hij alleen maar tegen die pion aan). Zwart kiest ervoor om de pionnen te gaan aantasten met b6 en a5. Goede zetten blijken nu opeens moeilijk te vinden en het kost wit veel zetten. In deze tijd ontwikkelt zwart rustig verder en blijkt een koningsaanval niet meer te stoppen. Ook deze Swinkels was natuurlijk stiekem nog wel erg goed met 2166. 0-1
Op bord 8 zat de schrijver van dit verslag (Sander B.) met zwart. Mijn tegenstander was Jos Swinkels. Hij is eindverantwoordelijk voor het genetische schaakgeweld in de familie Swinkels. Hij ging mijn Caro-kannetje bestrijden. Wij volgden de partij uit 2005 van Vallejo Pons (2677) – Dreev (2705) tot zet 14. Hier rokeerde Nakamaru met zwart kort in 2012. Michael Adams zou die partij van hem gaan winnen. Dreev koos Td8 maar daarmee was de situatie met mijn koning nog niet opgelost. Funny because it is true. Echter is het natuurlijk een grapje, want dit is wat ik echt dacht “Hmm hij doet zijn zetten wel heel snel. Ik denk dat hij dit kent. Hmm ik moet een zet doen die hij niet kent. Kort rokeren is logisch. Tc8 of Td8 is logisch. Ochja lang rokeren is een beetje edgy maar moet kunnen”.
14: c4, 0-0-0
21: Pcb5, Kd7!
Voor de liefhebbers: Wat was de beste zet voor wit in plaats van Pcb5?
Het paard moest terug naar c3 en zwart nam het initiatief over. Nog een pion werd gewonnen en met nog weinig tijd op de klok offerde wit een kwaliteit. Vervolgens maakte ik een fortje en deed tien simpele zetjes zoals toren g8, h8, koning e8 f7, dame e6, e7. Tijdnood werd getrotseerd en na ongeveer drie minuten nagedacht te hebben kwam ik snel op een winnende zetvolgorde waarbij al mijn zware stukken werden geactiveerd. 0-1. Leuke overwinning, maar als team verloren.
Het paard moest terug naar c3 en zwart nam het initiatief over. Nog een pion werd gewonnen en met nog weinig tijd op de klok offerde wit een kwaliteit. Vervolgens maakte ik een fortje en deed tien simpele zetjes zoals toren g8, h8, koning e8 f7, dame e6, e7. Tijdnood werd getrotseerd en na ongeveer drie minuten nagedacht te hebben kwam ik snel op een winnende zetvolgorde waarbij al mijn zware stukken werden geactiveerd. 0-1. Leuke overwinning, maar als team verloren.
Al met al een dramatisch resultaat voor Voerendaal 3. In plaats van een goede stap zetten richting klassenbehoud zullen we nu moeten vechten tegen degradatie. 17 december spelen we een echte thuiswedstrijd tegen Stukkenjagers 3. Wederom gaan we vol in de aanval. Voor vergelijkingsmateriaal kunnen jullie allemaal op youtube zoeken op “70s flyers brawls”. Wij zijn het Black white and orange.
| T | De Combinatie | 1915 | Voerendaal 3 | 1986 | 4½ | 3½ |
| 1. | Stefan Rooijakkers | 1878 | Jan Fober | 1969 | 1 | 0 |
| 2. | Gerard van den Berg | 1967 | Ger Schaffhausen | 1998 | 0 | 1 |
| 3. | John Loomans | 1954 | Paul Stuemer | 2150 | ½ | ½ |
| 4. | Embert Berkers | 1597 | Hans Dam | 2025 | 1 | 0 |
| 5. | Toon Sparidans | 1595 | Guus van den Akker | 1961 | 0 | 1 |
| 6. | Bob Jansen | 2212 | Marcel Didden | 1934 | 1 | 0 |
| 7. | Maurice Swinkels | 2166 | John Heuts | 1878 | 1 | 0 |
| 8. | Jos Swinkels | 1950 | Sander Bachaus | 1970 | 0 | 1 |