Op zondag 27 november stond de uitwedstrijd tegen het altijd taaie Leudal 1 op het programma. Niet alleen spelen daar aan de topborden Ruud van Meegen en Geert Gabriëls (beiden met ratings ruim boven de 2000), maar ook in de breedte is Leudal 1 de laatste jaren gegroeid. We wisten dus vantevoren dat het een zware pot zou worden. Maar niemand had gedacht dat het uiteindelijk het zelfs een heuse thriller zou worden. Daarbij kregen beide teams zowel te veel als te weinig.

Tom Vrouenraets (7,w) kwam tegen Arthur Hendrickx prima uit de opening en wist een eindspel met een pion meer te bereiken. Op de beruchte 41e zet overzag Tom echter een venijnig grapje waardoor mat achter de paaltjes of stukverlies dreigde. Tom wachtte het onvermijdelijke niet af en gaf op.

Jan Fober (5,w) had René Snoeck al snel in een wurggreep. Als een ware Boa Constrictor beperkte Jan de zwarte mogelijkheden steeds meer. Daarna was het nog een kwestie van een verzwakking afdwingen om het punt binnen te halen.

Roger Hünen (3,w) speelde tegen Jan Broekhuis een vrij tamme variant van het Catalaans wat een ongeveer gelijke stelling opleverde. Juist op het moment dat Roger met een opstoot in het centrum voordeel leek te krijgen, overzag hij een venijnige zwarte riposte. Al snel daarna was de stelling potremise en werd het punt gedeeld.

Guus van den Akker (6,z) en Coen Oosse vlogen elkaar meteen naar de keel. Guus leek daarbij de overhand te krijgen, maar kwam toch in de problemen. Uiteindelijk ebde de actie weg en werd het remise.

Met verloren stellingen bij Bart van der Zwet en Ingrid Voigt, en een dynamische maar gelijke stelling bij Ronny Willen trokken donkere wolken samen boven Voerendaal 3. Een tijd lang vielen er geen belissingen, maar plotseling had Bart uitzicht op winst.

Eric Jan Morren (8,z) kreeg het betere van het spel tegen Jack Sonnemans en leek de witte koningsstelling onder de voet te gaan lopen. Helaas verspeelde Eric Jan een pionnetje op de damevleugel waardoor wit tegenkansen kreeg. Op het hoogtepunt van de strijd plaatste wit een tactisch sterk remiseaanbod. Het was voor Eric Jan niet duidelijk of de stelling te winnen was. Omdat remise inmiddels goed leek voor een 4-4 gelijkspel accepteerde Eric Jan het aanbod na overleg met de teamleider. In de post mortem bleek dat winst bij doorspelen bepaald niet zeker was en dat remise dus geen slechte keus was.

Bart van der Zwet (1,w) moest het opnemen tegen Ruud van Meegen. Bart kwam niet helemaal lekker uit de opening en kwam steeds meer in de verdrukking. Zwart wist echter niet door te drukken en bracht zichzelf in tactische problemen. Bart wist hier optimaal van te profiteren: hij won eerst een kwaliteit en daarna ook de partij.

Ingrid Voigt (2,z) kwam tegen Geert Grabriëls steeds meer onder druk te staan. Uiteindelijk bezweek de zwarte stelling en ging dit punt naar Leudal. De stand was weer gelijk!

Ronny WIllen (4,z) speelde tegen Raoul Lemmen een solide partij waarin geen van beide spelers voordeel wist te behalen. Ronny had al eens remise aangeboden, maar wit wilde op winst spelen. En dus deed Ronny dat ook, waarbij hij wit in het eindspel nog voor een paar venijnige problemen wist te plaatsen. Uiteindelijk werd de stelling helemaal afgekloven totdat er met de vlaggen op vallen nog twee koningen op het bord stonden.

Aldus werd de eindstand bepaald op 4-4. Het was sowieso de ronde van het evenwicht: ook DJZ 1 - Brunssum en Heerlen 1 - Pionneke 2 eindigden gelijk, en DJC 2 - MSV-VSM 1 eindigde in een minimale overwinning voor de Maastrichtenaren.