Aan de vingers van Sander Bachaus is weer een nieuw stukje proza en poëzie ontsnapt, waarin over de LiSB-wedstrijd Voerendaal 2 - Maastricht 2 op eigen wijze verteld wordt.
Negen december 2018,
De sint is weer uit het land
Maar dit heeft geen invloed op de tussenstand
In klasse 2B staan wij nog steeds aan kop
Onvermoeibaar hakken en gas erop
De vorige wedstrijd ging Voerendaal 4 nog naar de slachtbank
Maar vandaag zaten we zwaar in denktank
Het niet te onderschatten Maastricht 2 staat op het menu
Twee Caro-kannetjes passeren de revue
Gelukkig hebben wij weer een stevig ontbijt achter de kiezen
Bij Sander breken bijna de vliezen
Wijck is als een buzzukke vloon
Gert legt op de thee, de klemtoon
Een banaantje in de yoghurt en een appeltje voor Oranje
We missen Eric-Jan, die zit in de zak naar Spanje
Verbaasd over een pionoffer op b5 waren Ron en John
Leon parkeert zijn Lexus op de stoep en slingeren we hem op de bon
Sint en Piet
Op bord 1 zit John Heuts met zwart. Zijn tegenstander Ronald haalt 2 opstellingen tegen de Caro-Kann door elkaar en John blijft goede zetten doen. Hij neemt het initiatief over en wit heeft een achterstallige ontwikkeling en verzwakte koningsstelling. Het punt zou in zicht moeten zijn als hij torens verdubbelt. John kan nu een kwaliteit winnen, maar gaat voor een stuk. Een matdreiging tegen zijn zwarte koning gooit echter roet in het eten. Vervolgens gaan alle stukken eraf en de twee koningen komen op het centrum van het bord bij elkaar. Wierook wordt voor mirre geruild en de vrede is getekend.
Bord 2, Gert Deichmann met wit. Gert is op een waar oorlogspad. Gerenommeerde schakers, Paul Thissen en John Gerrichhauzen, werden al in ronde 1 en 2 verslagen. Deze resultaten leveren hem een plaats aan bord 2 op. Cris Borsten, zijn tegenstander, ruilt al snel dames (waarschijnlijk is hij op de hoogte van Gerts ongerepte aanvalsdrift). Nu blijkt echter, dat de queens helemaal niet nodig zijn om binnen 25 zetten schaakmat te geven. Een ietwat avontuurlijke zwarte koning is genoeg en een vakkundig gefabriceerd matnet beslist de wedstrijd (zie fragment). Gert staat nu op 3 uit 3 en u kan wel raden op welk bord Gert de volgende wedstrijd zit.
Op bord 3 zit Sander met zwart. Wederom begint wit met e4 en wederom is c6 het antwoord. Ondanks het ratingverschil van een slordige 500 punten speelt Micha Ronner op zet 13 pas een iets mindere zet. Sander probeert meteen met actief spel een gelijke stelling te bereiken. Dit lukt en zwart staat iets beter. Micha doet echter goede zet na goede zet en is nog steeds in de wedstrijd. Ook in tijdnood en op sleutelmomenten breekt de witte positie niet. Sander neemt het risico en snoept een pion maar ziet ook dat wit eeuwig schaak kan geven. Hier gaan wel een stukoffer en allerlei “schaakjes” aan vooraf dus het is lastig te zien. In het absolute eindspel gaat wit dan toch eindelijk eraf, maar alle lof voor wit (witlof) die zichzelf een kans op meer heeft gegeven.
Op bord 4 zit Leon “de hakker” de Vries met wit. Leon speelt een zwakke openingszet, d4. Vandaag is geen hakken, maar schuiven. Niks mis mee, want de damevleugel van Harry Nietsch is na een 20 zetjes compromised. Er staat echter geen zwarte tegenaanval tegenover. Het spreekwoordelijke zijden draadje is van toepassing. Leon wint een pion. Vervolgens geeft hij hem weer weg, zodat hij een zet of 10 met een paard kan doen. Deze manoeuvre beslist wel de wedstrijd, want dat paard laat natuurlijk overal zand achter. De witte stukken lopen naar de overkant terwijl de zwarte stukken vastzitten in de zandbak. Het hele team verdacht Leon ervan een kortstondige hartstochtelijke liefdesrelatie te hebben met Ankie van Grunsven.
Op bord 5 zit Ron Dohmen. Met zwart tegen Wiel, een zware dobber. Ron speelt een solide opening en een nog beter middenspel. Voordeel is een feit, maar met 20 minuten op de klok is het lastig om een klein voorsprongetje te verzilveren. Met remise gaan de matchpunten mee naar huis en dus stelt Ron het maar eens voor. Geaccepteerd. Remise.
Op bord 6 speelt Michel Wijckmans met wit tegen Dien Knuit. Wijck is op zoek naar zijn eerste overwinning en met wit krijgt hij zijn geliefde Four Knights with Bishop e2 op het bord. Michel snoept een centrumpionnetje en wint in complicaties nog een stuk. Nu consolideert hij zijn positie en de harmonie spat ervanaf. Zwart gaat nog wat proberen, maar Michel rekent goed en hakt nog een lopertje van het bord. 1-0
Nu alle rook is opgetrokken staat er 5-1 op het scorebord. Dit is de derde 5-1 overwinning op rij en liggen we op koers voor het kampioenschap. De volgende wedstrijd is pas in februari.
We spelen dan een uitwedstrijd tegen Eijsden 1. Daarnaast wil ik de jeugdleden van Voerendaal 4 feliciteren, want ze weten allemaal te winnen.
Tot de volgende keer. Bis nextes mal. See you next time. Of zoals de legendarische Bob Ross zou zeggen, until then, from all of us here, I’d like to wish you happy painting (chess)
and god bless, my friend.
De kerstboom is, net zoals vorig jaar, zorgvuldig door Sander uitgekozen en dus NIET door Aniek.
