Het is behoorlijk wennen met de nieuwe opzet van de externe competitie. We spelen niet meer in de Promotieklasse, maar in de Hoofdklasse. We zijn nu Voerendaal 1. We kunnen niet meer promoveren. En zowel de teams als hun spelers zijn door elkaar gehusseld. Dat zagen we vandaag terug. Ons eigen team bestaat uit spelers die vorig jaar verdeeld waren over Voerendaal 3, Voerendaal 4, Wageningen en "thuis". Bij Maastricht is het oude eerste team volledig overgestapt naar de vierde klasse KNSB.

Met ongeveer 1950 gemiddeld hebben we een leuk team. Bij Maastricht zie je terug, dat het tweede team is doorgestroomd. Op elk bord hadden we daarom een groot ratingvoordeel. Lukt het dan om dat ook in de partijen te laten zien? Na een uur dik uur spelen in ieder geval niet. Marcel Winkels stond mooi tegen Hein de Boer, maar dat werd in evenwicht gebracht door de slechte stelling van Roger tegen Rezar Dominguez. "Ik speelde het in de opening onhandig en hij deed het goed", was ongeveer Roger's commentaar over die fase. Zelf had ik een pion geofferd voor wat actiever spel en om de pionnenstructuur van Bas Pasterkamp te verminken. Op de andere borden was niet veel aan de hand.

Na 2.5 uur spelen of zo was Barry Braeken als eerste klaar. Zijn tegenstander Walter Beugels dacht met een truc wat materiaal te winnen, maar Barry had het beter gezien. De combinatie kostte een stuk bij Walter en daarom hield hij het voor gezien. Marcel's stelling zag er steeds beter uit en Ingrid Voigt stond inmiddels twee pionnen voor tegen Tjioe-Liong Kwee. Wat daarna precies is gebeurd heb ik niet meegekregen, omdat het op mijn bord spannend was. Achteraf hoorde ik dat Ingrid haar tegenstander mat had weten te zetten. Marcel won een toren en had de vijandelijke koning daarna ook in een matnet gekregen. Tussenstand daardoor 3-0 voor ons!

Roger wist in het vroege middenspel zelfs een iets betere stelling te krijgen. Het lukte hem echter niet om voordeel te krijgen en daarom berustte hij in remise. Daarmee waren de matchpunten in ieder geval binnen! Mijn eigen stelling was steeds verder verbeterd. Bas hield zijn pluspion best lang vast, maar zijn stukken bleven passief en zijn pionnen werden steeds zwakker. Nadat ik mijn pion terugwon, vielen een paar andere pionnen als rijpe appelen uit de boom. Nadat het eerste stof was opgetrokken had ik drie pionnen meer. Een paar aardige zetten zorgden ervoor, dat zijn tegenkansen in de kiem werden gesmoord. Vlak voor de veertigste zet won ik nog een kwaliteit erbij en toen geloofde hij het wel.

Het slotakkoord was voor Hans tegen Asef Ghafuri. Asef speelde de hele partij snel en Hans gebruikte juist veel tijd. Aan de stelling was dat niet te zien, want het was Asef die steeds het initiatief had. Hans moest zich beperken tot verdedigen. In het eindspel wist Hans eindelijk een plusje te krijgen. Het lukte hem echter niet om te winnen. Met zijn remise kwamen we uit op een 5-1 overwinning.

De volgende ronde (zondag 9 december) spelen we thuis tegen DJC 2. Dat lijkt een spannende wedstrijd te worden. Ik heb er nu al zin in!