De wekker ging vroeg af op vrijdag 8 november. Omdat de vlucht vanaf vliegveld Charleroi naar Podgorica, de hoofdstad van Montenegro, al om 10.40 uur vertrok, bouwden we een veiligheidsmarge in om niet in tijdnood te komen. De moeder van Lennert haalde Ruud en Sander op in Urmond en Marcel en Bob verzamelden bij Luc thuis, vanaf daar zou Luc verder rijden. Lennert, Ruud en Sander werden voor de terminal afgezet en Luc, Marcel en Bob parkeerden eerst nog de auto op een betaalde parkeerplaats op 5 minuten van het vlliegveld, waarna ze met een shuttle bus op het vliegveld werden gedropt.

Na het inchecken van de koffers, het inchecken van ons zessen (met een drugscontrole voor Bob?!) en de paspoortcontrole (Montenegro is geen lid van de Europese Unie) koos ons Ryanair-toestel een half uur later dan gepland het luchtruim voor de ruim twee uur durende vliegreis naar de Balkan.
Tien minuten later dan gepland landden we in de Montenegrijnse hoofdstad en onze eerste kennismaking met de organisatie van de ECC was met iemand in de terminal van het vliegveld met een bordje "European Cup Club for Men / European Club Cup for Women", die ons naar de bus met als bestemming Ulcinj zou begeleiden. Naast ons Zuid Limburgse team zaten er nog  vier hele of gedeeltelijke Belgische teams in de bus en na een hertelling van de passagiers (afmeldingen en aanmeldingen waren blijkbaar niet doorgegeven aan de persoon met het bord) zetten we koers richting Ulcinj, een kleine 80 km en een klein anderhalf uur (Montenegro kent geen autosnelwegen) naar het zuidoosten. Het kletsnatte landschap (het had er de laatste tijd veel geregend) bevatte mooie doorkijkjes met meren en hoge bergtoppen, maar zodra de scheppingen van de Montenegrijnse bevolking in beeld kwamen, was het toch een stuk minder fraai: heel veel oude en gedateerde huizen, veel reclame-uitingen langs de weg en veel gedumpte rommel op braakliggende terreinen en in sloten.
Rond 15.15 uur draaiden we het terrein van Holiday Villages, ten oosten van Ulcinj, op. Het complex is blijkbaar 2 jaar geleden opgekocht door een Servische firma, die alles heeft opgeknapt, en het resultaat mag er zeker zijn! Voor een impressie klik maar eens onder de knop Go Virtual Tour (midden in het scherm) op de website https://www.karismaadriatic.com/Hotels-Resorts/Holiday-Villages-Montenegro/. Het hotel ligt aan het begin van Velika Plaza (vertaald: lang strand), met zijn 13 km het langste strand aan de Adriatische kust. Na het inchecken bij de receptie van het hotel meldden we ons bij de toernooiorganisatie en we ontvingen een map met voor iedereen een badge (toegang tot de toernooizalen), een programmaboekje, een boekje met schaakproblemen, een paraplu (vanwege de slechte weersvoorspellingen komende week) en een schaaksleutelhanger. Nadat we onze mooie kamers op de begane grond van blok A (Apricorn) hadden betreden en onze koffers hadden uitgepakt, bleef er nog tijd over voor een rondwandeling om het complex te verkennen, een verblijf aan de bar bij de receptie (all inclusive!) en een schaakpartij op het openluchtschaakbord tussen Sander en Lennert, die door Sander verbaal maar door Lennert vanzelfsprekend schaaktechnisch werd gewonnen.
Daarna werd het tijd voor het avondeten en we maakten kennis met een zeer uitgebreid buffet met voor ieder wat wils, waarna we de dag afsloten met een nieuw bezoek aan de bar bij de receptie (de Irish Pub was tot teleurstelling van Sander gesloten).

Na een prima nacht (geen klachten gehoord) scoorde Bob 's ochtends bij de receptie nog een tandenborstel (vergeten...) voor Sander. Het ontbijt om 9 uur was wederom zeer uitgebreid en we planden voor onze laatste vrije dag voor de eerste ronde een bezoek aan Ulcinj zelf. We lieten de man bij de slagboom bij de ingang van het complex een taxi voor zes personen regelen. Voor 15 Euro werden we afgezet bij de oude stad, waarna we een wandeling door de oude (prachtige doorkijkjes en vergezichten) en nieuwe stad maakten. Nadat Sander nog 2 hemden en 3 onderbroeken (te weinig meegenomen...) had gekocht, bleek onze timing met een bezoek aan een terras perfect tijdens de enige (hoos)bui van de dag. Luc, Ruud en Bob namen de benenwagen (kleine 5 km) en Marcel, Lennert en Sander de taxi terug naar het hotel. Na de uitgebreide lunch splitsten we ons op (Luc en Sander gingen baantjes zwemmen in het binnenzwembad, Lennert, Marcel en Ruud wilden de livepartijen van de Grand Chess Tour in Hamburg volgen en alleen Bob ging echt aan het werk, het schrijven van dit verslag).

Voor vanavond staan er nog enkele zaken op het programma: om 19 uur de officiële opening van het toernooi, om 21 uur het avondeten, om 22 uur de bijeenkomst van de aanvoerders (met instructies voor de deelnemers) en het hoogtepunt van de dag voor Sander: het bezoek aan de Irish Pub!

Morgen (zondag 10 november) om 15 uur is dan eindelijk de eerste ronde van de ECC gepland.

Tot morgen!