Zaterdag 6 oktober 2012 mag het derde van Voerendaal aantreden tegen het eerste van SMB in Nijmegen. Omdat Eric Jan even moest bijkomen van zijn taken als teamleider, en had besloten dit in Mexico te doen, mocht ik (Bart) de honneurs waarnemen. Veranderende speellocaties, discussies over reis- en daarmee samenhangende vertrektijden, mensen die Nijmegen op tijd bereikten, maar vervolgens eerst een paar rondjes om de speelzaal liepen alvorens de deur te vinden en naar binnen te komen, terwijl de wedstrijdleider graag eens zou beginnen. Ik snap wel dat Eric Jan zorgde even op grote afstand te zijn...

Maar goed, we waren er uiteindelijk met zijn achten, en dan begint na de uitdagingen in het voortraject het spel op de borden waar het natuurlijk toch om gaat. Na - ik meen - nog geen uur spelen keek ik eens naar links op het bord bij Ingrid. Wat doet haar dame daar op a8 in de zwarte stelling??? Oh, haar tegenstander heeft een trucje gemist, waarna hij kon kiezen tussen mat of torenverlies. Na enkele zetten om dit te laten bezinken, gaf hij op (1-0 voor ons).

Zelf was ik iets minder uit de opening gekomen, maar mijn tegenstander speelde niet het meest handige plan, en ik kwam zowaar weer wat makkelijker te staan. In een stelling waar we telkens de beste zet speelden (en deze herhaalden) besloot mijn tegenstander dat het welletjes was, (ruim 3x) dezelfde stelling en remise tot gevolg (1,5-0,5).

Guus had met de eerste zetten geen moeite, en speelde daarna niet op zijn best. Hierdoor kon zijn tegenstander gevaarlijk spel ontwikkelen tegen zijn koning. In alle ellende die er op hem af leek te komen, hield Guus het hoofd koeler dan zijn tegenstander. Hij wist wat zwaar materiaal te ruilen en er ontstond een heen en weer manouvreren tussen de a- en de c-lijn, waar zowel hij en zijn tegenstander genoeg van kregen (2-1).

Jan was wat minder uit de opening gekomen, en had daar ruimschoots de tijd voor genomen. Een blik op zijn bord deed mij toch wat vrezen, aangezien zijn tegenstander het centrum had en twee pionnen meer. Jan had de vijandelijke koning nog in het midden weten te houden en hoopte daar nog van te kunnen prioriteren. Toen zijn tegenstander dus even niet goed oplette deelde Jan een mokerslag uit. Zijn tegenstander kon de dame geven voor een stuk, of snel mat gaan, maar had in beide opties geen zin en gaf liever op (3-1).

Hierna was Tom aan de beurt. Rond mijn remise was hij me komen vragen of hij remise mocht maken, of dat hij zou moeten forceren in het teambelang (het was toen nog allerminst duidelijk hoeveel punten er onze kant op zouden vallen). Ik besloot te vertrouwen op onze spelers en op Toms eigen oordeel, en zei dat hij zelf mocht kiezen, maar niet tegen zijn eigen beter weten in zou hoeven forceren. Toen ik later keek, zag ik dat hij handig aan het ruilen was geslagen, waarbij zijn tegenstander niet het taaiste tegenspel bood en een stuk inleverde. Kennelijk had de tegenstander eerder besloten niet op remise aan te sturen en was dit door goed spel van Tom zijn ondergang op het bord geworden (4-1).

Hierna verloor Yannick, hij had op het eerste bord gestreden voor wat hij waard was, maar zijn tegenstander wist net meer uit de stelling te halen dan hij (4-2).

Roger was de volgende die klaar was. Hij had met wit een prettige stelling opgebouwd en had een strijdplan bedacht om zijn tegenstander alle verdere moed te ontnemen. Helaas pakte dit plan niet goed uit, en heeft Roger naar ik meen te hebben begrepen nog over het randje van de afgrond moeten gaan. Uiteindelijk ging zijn tegenstander toch het laatst de fout in, en pakte Roger een punt (5-2).

Als laatste was Maurice nog bezig. Hij was degelijk door de opening heen gekomen, en had een stuk weten te bemachtigen tegen een aantal pionnen. Hierna is er nog een boel gebeurd wat ik niet allemaal heb gevolgd. Wel begreep ik dat er nog een dolle toren (of net niet) op het bord had gewandeld, en dat al zijn werk aan het eind toch beloond was met het volle punt (6-2).

Al met al een match, die we goed hebben gewonnen, maar waarbij we niets te klagen hebben gehad over de uitslagen die onze kant uitvielen. Als we die wind-mee weten te behouden, wie weet wat er dan nog mogelijk is dit seizoen!

De individuele uitslagen:

Bart van der Zwet