Op 15 oktober speelde het derde team van Voerendaal tegen het eerste team van Leudal. Gewapend met elopunten en een aanvallende opstelling trokken we ten strijde. We hadden wat goed te maken ten opzichte van vorig jaar, omdat wij vorig jaar in de strijd tegen degradatie een beslissend verliespunt leden tegen deze opponent. Ik zal nu al verklappen dat het een memorabele dag blijkt te worden, want het gaat uitmonden in een 7,5-0,5 overwinning.
De dag van V3, een sprookje, de slag van Leudalloo of hoe je het ook maar wilt noemen, begon met John Heuts die tweemaal verrast wordt. De eerste keer was om kwart over 12 toen ik hem vroeg waar hij was en bleek dat hij langs het meetingpoint was gereden en hij zich moest omdraaien. De tweede keer was om kwart over 1, omdat zijn tegenstander raar opende. John speelde met wit tegen Oscar Freriks op bord 7. 1: d4, Pf6 2: c4, e5. Oscar kwam wat beter te staan en John bleef gezonde zetjes doen. Toen zwart de witte koningin weg wilde jagen met h6 en g5 werd het al snel 1-0 voor John en ons, want h6 was niet verdedigd. Na een rondje langs de borden bleek het nog niet Hosanna in den Hoge. Eric Jan stond wat minder, en op de andere borden werd er vooral door de Voerendalers gewerkt aan lichte plusjes. Vanaf dit moment blijkt dat de Voerendalers niet meer in de problemen zullen komen.
Guus speelde op bord 1 met wit. Onze voormalig onofficiële man of the match kwam met meer ruimte uit de opening. Het initiatief werd meer en meer uitgebouwd en het was wachten totdat het misging met de stelling van zwart. Passieve zetjes, waar overigens meerdere Leudallenaren last van hadden, hielpen niet mee. Toch kreeg zwart plots tegenspel. Schijn al dan niet realiteit. Feit blijft dat hij in tijdnood een stuk weggaf en Guus dus een goede overwinning had behaald.
Op bord 2 speelde Ger Schaffhausen met zwart tegen Leudals beste speler, Geert Gabriëls. Geert gebruikte veel tijd gedurende de hele wedstrijd, maar een sneller spelende Ger vond betere gezonde zetjes. Toch ging het spel gelijk op. Echter, ook in deze partij speelde de tegenstander niet het meest actief. Ger genereerde activiteit op de dame-vleugel. Dat Ger goed is met dames, dat weten allemaal. Een wit paard werd in B1 in de gevangenis gezet zonder te verlaten. Er ontstond tijdnood en wits pogingen op de koningsvleugel bleken tevergeefs vanwege de sterke stelling van zwart. Zelfs zonder Memphis Depay was ras-psv’er Ger succesvol in de omschakeling. Met wat tactische foefjes werd een overwinning afgedwongen. Goeie bal Ger.
Op Bord 3 speelde Sander met wit tegen Hans Kivits. Zwart speelde een passieve Scandinaviër met weinig toekomst voor de loper op c8. Wit had ruimte in het centrum om zijn initiatief en zijn cloudje uit te bouwen. Zwart bleef stevig staan en wit bouwde het cloudje op tot een donkere wolk. Juist op het moment dat de weergoden op het centrum neer wilden dalen gaf zwart de kwaliteit weg. Het actieve centrum weerhield de zwarte stukken ervan om zich van de dame- naar de koningsvleugel te verplaatsen. De drie pionnen voor de koning werden naar voren geduwd, uit elkaar gedreven en de zwarte koning ging geforceerd over het hele bord aan de wandel met stelling-, stuk- en partijverlies tot gevolg. Winst Voerendaal.
Op bord 4 speelde Hans Dam met zwart tegen Jack Sonnemans. Wit koos voor een hele solide opstelling met paarden op c3 en f3, lopers op d2 en e2 en torens op c1 en d1. Zwart begon een koningsaanval, en om die te verijdelen moest wit een centrumpion offeren. Zwart had dan wel een pion meer, maar geen aanval en een “slechte” loper. Het was zoeken naar een goed plan, maar met behulp van Aagaard en Hans’ jarenlange ervaring en jeugdige speelsheid, wist hij zijn damevleugel te activeren en zijn pion een meer doorslaggevende rol te laten kunnen geven in de strijd tegen de solide opstelling van wit. Mooie partij van Hans.
Op bord 5 speelde Jan Fober met wit tegen Arthur Hendrickx. Zijn ingewikkeld gespelde achternaam bleek zo verwarrend voor Jan dat hij een half punt moest afgeven. Arthur speelde snel, en niet altijd even correct. Jan stond goed en leek zijn ratingpunten waard. Na het missen van een makkelijke winst en het niet correct afwikkelen naar een eindspel had Jan nog een lange en lastige weg te gaan naar de overwinning. Theoretisch gezien was het misschien nu wel al remise. Menselijk gezien gaf Jan een stuk weg en was het ook remise. De eer voor Leudal is gered. Jan had echter wel de hoogste score op de rekening van het uit eten achteraf. Ik denk dat ik op basis hiervan wel mag concluderen dat Jan een emotionele eter is.
Op bord 6 speelde Marcel met zwart tegen Iwan Sentjens. De hoofdvariant van de Caro Cann kwam op het bord. En het is jammer dat ik mij niet meer van deze match of the day kan herinneren, behalve een door satan bezeten zwart paard op g4. Dit paard zorgde voor een aantal zogenaamde back-rank-trucjes in de stelling. Even deden de beveiligingsdiensten van de witte koning een dutje, en Marcel dook er gelijk bovenop; schaakmat. Omdat Marcel de enige is geweest die het heilige doel van het spel bereikt heeft, namelijk de tegenstander schaakmat zetten, is hij minimaal tot de komende wedstrijd de trotse bezitter van de wisselbeker.
Er rest ons nog maar een bord, bord 8. Aan dit bord speelde onze voorzitter Eric Jan tegen Henk van Meegen. Van Meegen kwam beter te staan dan Erik-Jan. De pionnenstructuur van Henk voelde wat losjes aan, maar de zwarte stelling was erg bedrukt met weinig plaats om te manoeuvreren. Wit bood met enig voordeel remise aan, en Eric Jan consulteerde mij betreffende zijn beslissing. Zelf hou ik wel van doorspelen, en dus adviseerde ik hem dit ook. Zou deze partij dan de ban gaan breken na 47 remises op rij? Eric Jan dacht lang na en vond een goede manier om wat stukken te ruilen.
Plots was er genoeg plek om te manoeuvreren
en zijn koning en paard actievere posities te laten bivakkeren
Het doel was om de verste vrijpion te creëren
Om zo vervolgens het bord te domineren
Een verkeerde ruil en het is gelukt
Wit gaat vervolgens onder de gevolgen gebukt
De pion loopt door en het witte paard wordt uit zijn positie gerukt
Verdediging mislukt.
Het paard ging verloren;
dit kon Eric Jan wel bekoren!
Geen rijmwoord meer over en de partij is voorbij. Iedereen heeft gewonnen behalve Jan, maar die kan er ook wel wat van.
Na de wedstrijd zijn we gezellig met zes man gaan uit eten bij Gonzales in Spaubeek. Hier werden rauwe stukken vlees op een zwaard geprikt en gebarbecued. De spies van de dag komt op naam van de hongerige John Heuts. Hier werd flink gebouwd aan een hoger cholesterolgehalte. Desalniettemin beviel deze interactieve eet-ervaring ons ondanks een licht all-you-can-eat tintje goed. Concluderend kan worden gesteld dat het een leuke voortvarende dag is geweest met een uitslag om van te dromen. De grote vraag is wanneer deze Voerendaal 3 trein gestopt wordt. Na grootse overwinningen tegen de Giesen en de Linge, DJC en Leudal, staat 12 december Venlo op het programma. Ook dan zullen we agressie en initiatief moeten tonen, en daar heb ik alle vertrouwen in.
Tot de volgende keer, Groetjes,
Sander Bachaus
Parttime dichter