Afgelopen zaterdag begon voor de meeste mensen de zesde ronde van de KNSB competitie. Na overwinningen op SMB de Toren en D4, het jammerlijke verlies tegen HMC en Paul Keres, stond het glorieuze derde aan de vooravond van handhaving. Voor een “teamlijder” zoals ik begint het allemaal met voorbereiding en dan gaat het weken terug.

Je begint met de gedachte met welke spelers komt de tegenstander en wat zijn dan de ideale tegenstanders. Ik had de beschikking over 11 spelers, althans dat dacht ik.  Ronny mocht dus wat anders gaan doen die dag en Ed en ik zouden nog even langs de kant staan. Iedereen had in eerste beginsel gezegd te kunnen.

Dan de tegenstander een veelzijdig en sterk team waarvan we verleden jaar hadden verloren. Op bord 1 zou Ouwersloot spelen en we vonden het een goed idee om Bart niet tegen Perrenet laten spelen, de man wordt gevreesd om zijn energieke openingen, zoiets als G4. Dus onze Jurgen wilde we daar wel tegenover zetten. Zo kwam Bart op 1 en Jurgen op 3.

Maar al heel gauw bleek de opstelling door de versnipperaar te kunnen. Eerst kreeg ik het bericht dat Ingrid moest werken en ook Yannick had een weekend weg met Eynatten. Geen probleem dacht ik. We zetten Ed in, ff naar Spanje sms-en en Ronny bellen. Nee die kon niet meer. Dan de leider zelf maar opstellen.

Donderdag voor de wedstrijd een spannend moment. Ik  belde netjes moeders de vrouw over mijn thuiskomst tijdstip. Dit was 23 uur, en ik kreeg meteen de boodschap dat Jan Fober ziek was. Hmmm probleem 1 is geboren. Gelukkig hebben we nog een paar sterke vervangers. Dan belt Bob Luc is ziek hmmmm probleem 2 komt erbij.Ach laat ik Oscar (V1) eens bellen kijken of zijn voorbereiding gestoord kan worden om nog een speler voor V1 te regelen zodat Marcel of Tom naar V2 kan gaan. Helaas dit had geen succes. Okay dan gaan we John en Roger bellen. John gaf aan dat Roger best mocht spelen ondanks dat hij hierdoor niet meer in V4 mag spelen. Hulde en dank hiervoor. Roger gaf echter aan dat hij een afspraak had op zaterdag dus John ging spelen voor Jan en wij gingen hopen dat Luc misschien fit geraakte. Vrijdagavond na de koude douche tegen DJC 1 voor de beker was Luc nog steeds ziek.  Roger was zo vriendelijk om zijn afspraak te verzetten en ook in te vallen. Okay. V3 op 9 en V2 op 7. Nu moet er nog iemand van het glorieuze derde naar V2.  De wedstrijd van V2 (degradatiespook)  werd van groter belang ingeschat dan die van V3 (immers bijna veilig) dus onze Bart gaat V2 versterken. Iedereen blij en tevree alle borden zijn bezet.

Tot zover de ellende van een lijder. Dan de dag zelf. Eerst maar eens goed gaan ontbijten en dan naar Cafe Keulen.

Ik moest nog wat doen met de opstelling Roger en John allebei wit dus bord 1 was nog vrij. Of de leider zelf, Ed wilde ook graag wit, of toch Tom.

5 minuten voor aanvang komt Tom binnen, ik trek hem aan zijn spreekwoordelijke staart en vraag hem 1 of 7. Tom kijkt bedenkelijk, ik zie een nederlaag in zijn ogen, en hij zegt zet mij dan maar op 1.

De wedstrijd begint. Na 5 minuten spelen keek ik van mijn bord op en ging alle borden langs. MSV was op bijna alle borden op rating veel sterker alleen 3 en 4 waren voor ons, waarbij bord 3 maar 3 punten scheelde in Rating. Daarbij tellende dat Ed nooit verliest met wit schatte ik in dat het 2,5 tegen 5,5 zou worden.

Nog voor het middenspel werd het bij Ed remise. Een rondje langs de borden wees uit dat het nog niet heel verkeerd was. Tom had zijn stelling onder controle Jurgen en Roger stonden goed. Bord 5 -7 hadden wat achterstallig onderhoud in de opstelling en John stond ook goed. Zelfs zo goed dat hij de dame offerde op G7. Jasper Z kon niets anders dan de dame te slaan en in plaats van de dame terug te geven liet hij zich pardoes mat zetten met paard en loper. Gelukkig voor John kon de tegenstander erom lachen. Je hoort tegenwoordig wel eens iets anders.

We staan op voorsprong. Tom begon langzaam maar zeker een remise veilig te stellen tegen Hans. Maar Hans moest doorspelen en moest dit met een ippon bekomen. Een fraaie overwinning van Tom. Zo stonden we ruim voor en het kwam er nog beter uit te zien. 6-7 kwamen alle twee wat actiever te staan en kregen allemaal een fraaie stelling Guus had zijn stelling onder controle zei hij ook al zag het er dreigend uit. Helaas gaf Roger een pionnetje weg en ging in op de herhaling van zetten. Zo werd het 3-1. Langzaam werd het tijd voor de problemen, Maurice speelde tegen de gevreesde Jacob en hij werd toch langzaam maar zeker van het bord gedrukt. Maar wat wil je ook als iemand G5 als opening heeft. Nu kwam de tijdnoodfase. De grootste tijdnood kwam bij mij, Hans H en ik moesten allebei 7 zetten doen in 2 minuten per persoon en dat werd mij te gortig. Op het moment dat ik dacht dat ik er nog een moest zetten keek niet lang genoeg en blunderde een toren weg. Achteraf bleek het de 41^ste zet. Balend liep de lijder naar de bar. Gelijktijdig deed Maarten het niet helemaal correct tegen Guus en die rondde het karwei keurig af en zo kwamen we op 4-2. Handhaving was een feit voor degradatiekandidaat nummer 1.   Ashraf, teamleider van MSV liep netjes naar bord 4 en gaf aan dat het 4-3 was en dat Philippe moest winnen. Ik liep naar Jurgen en zei met een glimlach dat remise ook best mocht. Jurgen stond solide en anderhalf uur later werd het remise en hadden we van MSV VSM gewonnen.

Tot slot behaalde Bart het beslissende halfje tegen DJC zodat V2 ook won. V1 haalde het niet tegen En Passant, en wij willen hen vast feliciteren met het as kampioenschap.

En volgend jaar weer in de KNSB. Hulde!